مسئولیت اجتماعی شرکتی مجموعه وظایف و تعهداتی است که شرکت بایستی در جهت حفظ، مراقبت و کمک به جامعه‌ای که در آن فعالیت می‌کند، انجام دهد.
برای دهه‌ها، شرکت‌ها از مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) برای بازپرداخت به جامعه و در عین حال تقویت اعتبار برند استفاده می‌کنند. این مفهوم مدیریتی که امروزه می شناسیم، عمدتاً محصول قرن بیستم است که در اوایل دهه ۱۹۵۰ شکل گرفت. با این حال، تاریخ مسئولیت اجتماعی شرکت ها تاریخچه ای است که در واقع بیش از دو قرن را در بر می گیرد.
دهه ۱۸۰۰ و تولد سازمان های مسئول
در حالی که اخیراً محبوبیت CSR افزایش یافته است، شواهدی از نگرانی کسب‌وکارها برای جامعه را می‌توان به شیوه‌هایی که از انقلاب صنعتی سرچشمه می‌گیرد، ردیابی کرد. در اواسط تا اواخر دهه ۱۸۰۰، نگرانی فزاینده ای در مورد رفاه و بهره وری کارگران در میان صنعتگران وجود داشت. انتقادات فزاینده ای از سیستم کارخانه های نوظهور، شرایط کار، و اشتغال زنان و کودکان به ویژه در ایالات متحده آشکار شد. اجماع میان اصلاح‌طلبان این بود که شیوه‌های فعلی اشتغال به مشکلات اجتماعی، از جمله فقر و ناآرامی‌های کارگری کمک می‌کند. با این حال، بهبود صنعتی و جنبش‌های رفاهی در آن زمان به عنوان ترکیبی از بشردوستانه و هوش تجاری تلقی می‌شد. همچنین ظهور در اواخر دهه ۱۸۰۰ ظهور بشردوستی بود. اندرو کارنگی، صنعتگر، که بیشتر ثروت خود را در صنعت فولاد به دست آورد، به دلیل اهدای بخش زیادی از ثروت خود به اهداف مربوط به آموزش و تحقیقات علمی مشهور بود.
به دنبال کارنگی، غول صنعت نفت، جان دی. راکفلر نیز بیش از نیم میلیارد دلار به اهداف مذهبی، آموزشی و علمی کمک کرد.
کاتالیزور برای مسئولیت اجتماعی شرکتی مدرن
اگرچه شرکت‌های مسئول بیش از یک قرن قبل وجود داشتند، اما اصطلاح مسئولیت اجتماعی شرکتی رسماً در سال ۱۹۵۳ توسط هاوارد بوون، اقتصاددان آمریکایی در نشریه‌اش «مسئولیت‌های اجتماعی تاجر» ابداع شد. به این ترتیب، بوون اغلب به عنوان پدر CSR شناخته می شود. با این حال، اوایل دهه ۱۹۷۰ بود که CSR واقعاً در ایالات متحده شروع به اوج گیری کرد. در سال ۱۹۷۱، مفهوم “قرارداد اجتماعی” بین مشاغل و جامعه توسط کمیته توسعه اقتصادی معرفی شد. این قرارداد این ایده را مطرح کرد که شرکت ها به دلیل رضایت عمومی فعالیت می کنند و وجود دارند و بنابراین، تعهدی برای کمک به نیازهای جامعه وجود دارد. در دهه ۱۹۸۰، CSR اولیه همچنان به تکامل خود ادامه داد زیرا سازمان های بیشتری شروع به ترکیب منافع اجتماعی در شیوه های تجاری خود کردند و در عین حال پاسخگوتر به سهامداران بودند.
پذیرش همگانی مسئولیت اجتماعی شرکت
دهه ۱۹۹۰ آغاز تایید گسترده CSR بود. در سال ۱۹۹۱، دونا جی وود، استاد دانشگاه پیتسبورگ، سند بازبینی شده عملکرد اجتماعی شرکت را منتشر کرد که با ارائه چارچوبی برای ارزیابی تأثیرات و نتایج برنامه‌های CSR، مدل‌های اولیه CSR را گسترش داد و بهبود بخشید. در همان سال، نویسنده مدیریت بازرگانی و استاد دانشگاه جورجیا Archie B. Carroll مقاله خود را با عنوان هرم مسئولیت اجتماعی شرکت منتشر کرد. کارول در مقاله خود، حوزه هایی را که معتقد بود در اجرای CSR در یک سازمان حیاتی است، گسترش داد. در اوایل دهه ۲۰۰۰، CSR به یک استراتژی ضروری برای بسیاری از سازمان‌ها تبدیل شد و شرکت‌های چند میلیون دلاری مانند Wells Fargo، Coca-Cola، Walt Disney و Pfizer این مفهوم را در فرآیندهای کسب‌وکار خود گنجانده بودند.